Tytułowe pytanie pewnie wydaje się wielu z was dziwne. Jeśli dochodzi do sytuacji, gdy ktoś otwiera pudełko z grą, to chyba oczywiste jest, że chce w nią zagrać i ma do niej dostęp, więc wszystkie warunki konieczne do zagrania są spełnione. Jednak czy na pewno? Jeśli chodzi o warunki niezależne bezpośrednio od gry, pewnie! Jednak jest pewien element, z którym gracz spotka się jeszcze przed zagraniem. Jest to instrukcja gry. Nawet jeśli udało się skutecznie wprowadzić wszystkie wskazówki zawarte w artykule "Jak napisać zrozumiałą instrukcję do gry"? to nie znaczy, że gracze w nią zagrają. Owszem będą wiedzieli jak w poszczególnych sytuacjach mogą się zachować, ale jeśli dojdą do wniosku, że gra ich przerasta? Nie ma nic gorszego jak czekanie na swoją kolejkę, aż wszyscy przeciwnicy sprawdzą w instrukcji, jakie mają możliwości i wybiorą najlepsze ich zdaniem możliwości. Chociaż nie. Gorzej jest chyba wtedy gdy, kluczowymi czynnikami decydującymi o zwycięstwie są spostrzegawczo

Co prawda mój blog jest poświęcony głównie grom bez prądu, tzn. grom planszowym i karcianym, ale osoby zainteresowane tworzeniem gier komputerowych też znajdą coś dla siebie. Artykuły poświęcone przygotowaniu elementów gry do druku pewnie nie wzbudzą ich zainteresowania, ale wszystko co związane z mechaniką gry i budową fabuły z pewnością ich też zaciekawi. Oni mają chyba jeszcze mniej ograniczeń: W grze komputerowej łatwiej zrobić tryb jednoosobowy, a w zasadzie często nie będzie to tryb jednoosobowy, a tryb gry z graczami sterowanymi przez komputer. Mechanika może być bardziej skomplikowana. W zwykłej planszówce lub karciance lepiej nie wymuszać na graczach wykonywania bardziej złożonych operacji matematycznych niż dodawanie, odejmowanie, ewentualnie mnożenie, a w ostateczności również dzielenie (chyba, że tworzymy grę na kongres mechaników kwantowych itp. więc mamy do czynienia ze specyficzną grupą docelową, dla której całkołaki nie są straszne). Zaś dla komputera nie jest prob

Ryzyko jest powiązane z dwoma aspektami: losowością i niepewnością. Może stanowić również element podnoszący grywalność. Dużo ciekawiej się gra, gdy do ostatniej chwili wynik nie jest przesądzony. 1. Im większa nagroda, tym prawdopodobieństwo sukcesu powinno być mniejsze. Jest to warunek dobrego zbalansowania. Gracz mając wybór pomiędzy akcjami, które jeśli się powiodą  mogą dać mu podobny rezultat, będzie wybierał tę, gdzie szanse powodzenia są większe, bo po co tracić ruch. 2. W grze powinna być pewna pula akcji, w których maksymalna nagroda przekracza przeciętną wartość luki między najlepszym a  najgorszym graczem. Przykładem dobrze zaplanowanej ryzykownej akcji, może być sytuacja, w której przegrywający gracz, wykonuje akcję o niewielkich szansach sukcesu. Jeśli się ona powiedzie, to gracz awansuje na pozycję lidera, jeśli nie, straci kilka punktów zwycięstwa, co nie zmienia faktu, że będzie on ostatni. 3. Ryzyko powiązane z niepewnością w toku gry zwykle maleje. Związ

Oczywiście są gotowe programy do przygotowywania kart, jednak – zwłaszcza na początkowym etapie możemy nie mieć ochoty kupować i instalować nowych programów. Podejrzewam, że większość z nas ma na swoim komputerze zainstalowany edytor tekstu i arkusz kalkulacyjny. W tym artykule zaprezentuje rozwiązanie w programach wchodzących w skład pakietu LibreOffice, ale w programach Microsoftu: Word i Excel można zrobić to niemal bliźniaczo. Dlaczego proponuję takie rozwiązanie? Przecież nierzadko karty utworzone tą metodą wymagają poprawek, a można zaprojektować każdą kartę osobno, ale zawsze znajdzie się pewna grupa kart, która nie będzie wymagać poprawek, a poza tym jeśli w międzyczasie zmieni się jakiś element szablonu karty (co na etapie prototypu jest prawdopodobne), to wystarczy kilka kliknięć myszą, by mieć z powrotem aktualne karty. Na początku potrzebujemy informacji o elementach, które pojawią się na karcie, a także projekt wizualny. Dobrze mieć przygotowany plik graficzny z tłem d

Może się zdarzyć, że będziemy tworzyć grę, nie po to by sprzedawać jej egzemplarze do zagrania w domowym zaciszu. Czasem gra jest wydarzeniem, gdzie korzyści ze stworzenia gry nie przychodzą od graczy, a sponsorów wydarzenia. Tak jest z turniejami, a najłatwiej to zobaczyć w teleturniejach. Tworząc grę turniejową można wykorzystać 2 podejścia: wykorzystać grę nieturniejową i dobudować system turniejowy zbudować od podstaw grę pod turniej (podejście popularne w teleturniejach) Pierwsze podejście wiąże się z ustaleniem: punktacji powiązanej z wynikami w istniejącej grze, podziału turnieju na etapy, metod przydzielaniu rywali w każdej fazie. Drugie podejście składa się z podobnych etapów, jednak daje więcej swobody: w każdej fazie mogą być inne zasady - de facto w każdej rundzie może być grana inna gra, zwykle punktacja każdej "gry wewnętrznej" jest zsynchronizowana z punktacją turniejową. Z turniejami wiążą się nagrody, aby zachęcić graczy do udziału w turnieju

Aby stworzyć dobrą grę musimy dotrzeć do gracza jeszcze zanim zaczniemy projektować grę. Dlaczego? Każdy oczekuje od gry czegoś innego, ale to nie znaczy, że każda gra znajdzie swoich amatorów. Nie słyszałem nigdy o fanach gier nudnych. Jeśli chcemy zarobić na grze miliony powinniśmy wybrać taką grupę graczy, która nam chętnie te miliony da i stworzyć grę specjalnie dla nich. Etapy przygotowania się do stworzenia gry są następujące: Wywiad środowiskowy Analiza zebranych danych Wybór rozwiązań dla najbardziej pożądanej gry  Wywiad środowiskowy Pierwszy z etapów ma na celu zgromadzenie jak największej ilości danych o graczach. Można go zrealizować poprzez poproszenie członków for dyskusyjnych i grup tematycznych na portalach społecznościowych o wypełnienie ankiety. W ankiecie zawarte są pytania dotyczące wszystkiego co może interesować twórcę gier: ulubionej tematyki ulubionego stylu estetycznego pożądanych wartości parametrów opisujących grę: np. czas pojedynczej rozgrywki

Losowość w grze jest jednym z elementów urozmaicających rozgrywkę, jednak zbyt duże jej natężenie może psuć frajdę z zabawy. Teoretycznie prawdopodobieństwo zwycięstwa powinno być proporcjonalne do umiejętności graczy. Wynika z tego, że aby zbadać wpływ losowości na wynik gry musimy umieć mierzyć umiejętności graczy biorących udział w testach. Wynik gracza = Umiejętności + Losowość Gry * Szczęście Mając wyniki graczy z wielu rozgrywek, można wyznaczyć wszystkie te wartości. Losowość Gry to wielkość charakteryzująca tworzoną grę; Umiejętności to wielkość charakteryzująca gracza; Szczęście to wielkość losowa inna dla każdego gracza i każdej rozgrywki. Zaczynamy od wyznaczenia umiejętności graczy według wskazówek zawartych w tym artykule. Po odjęciu umiejętności od wyników, zostaje nam już tylko zbiór przedstawiający wpływ czynników losowych na graczy we wszystkich rozgrywkach. Ostatnim krokiem jest wybór mierników losowości, mogą to być: rozstęp [R=Wmax-Wmin] odchylenie sta

Wśród cech wymienionych w artykule 5 cech idealnej gry znajduje się zmienność. Wysoki poziom tej cechy zapobiega znudzeniu się graczy powodowanego podobnym przebiegiem wszystkich partii gry. Możemy wykorzystać 3 narzędzia zwiększające zmienność rozgrywki: Złożoność Niejawność Losowość Złożoność gry wykorzystuje ograniczenia intelektualne graczy. Liczba zależności w grze jest tak duża, że gracze nie są w stanie przewidzieć wszystkich konsekwencji swojego ruchu. Ostatecznie podejmując decyzje w grze, będą stosować pewne uproszone strategie, więc niekoniecznie będą dążyć do zwycięstwa najpewniejszą drogą. Zawodnicy, którzy nie wygrali, będą próbować uzyskać lepszy wynik, więc używane strategię będą się zmieniać z partii na partię. Inna strategia oznacza inne decyzje podejmowane przez graczy, a inne decyzje determinują inny przebieg rozgrywki. Niejawność objawia się w ograniczeniu dostępu graczom do pewnych informacji. Niejawność często jest wspomagane poprzez połączenie jej z e

Marzenie, by zorganizować turniej w Twoją grę w końcu ma się spełnić? Zaraz nasuwa się pytanie jak możliwie dokładnie określić umiejętności gracza, zwłaszcza gdy gra ma w sobie elementy losowe. Wtedy najlepszy zawodnik mając dużego pecha może być pokonany przez najsłabszego, ale mającego dużo szczęścia. Sytuacja zaczyna się robić ciekawsza, gdy chcemy porównać umiejętności gry w zupełnie różne tytuły. Istnieją opracowane już metody rankingowe, jednak one pozwalają stwierdzić, że jeden zawodnik jest lepszy od drugiego, ale czy pozwolą powiedzieć o ile lepszy? Jeśli interesuje nas dokładna informacja o poziomie umiejętności graczy musimy podejść do sprawy inaczej. Zacznijmy od stwierdzenia prostego faktu: Wynik gracza = Umiejętności + Losowość Gry * Szczęście Mając wyniki graczy z wielu rozgrywek, można wyznaczyć wszystkie te wartości. Losowość Gry to wielkość charakteryzująca tworzoną grę; Umiejętności to wielkość charakteryzująca gracza; Szczęście to wielkość losowa inna dla ka

W artykule "5 cech idealnej gry" opisałem kilka istotnych aspektów gier, lecz nie opisałem jak je osiągnąć. Zrobię to teraz. Mam nadzieję, że poświęcając każdej cesze osobny artykuł będę w stanie lepiej przekazać metody uzyskiwania ich niż gdybym chciał tę wiedzę upchnąć w wspomnianym artykule. Jedną ze wspomnianych pożądanych cech gry jest równowaga. Przypomnę, że pod tym pojęciem rozumiemy, że na starcie każdy gracz ma równe szanse na zwycięstwo. Już tu musimy zaznaczyć, że czasem warto wziąć pod uwagę naszą grupę docelową. Jeśli tworzymy grę familijną, spodziewamy się, że będą grać dorośli razem z dziećmi, więc na wstępie mamy pewną nierówność, którą musimy zniwelować. Ten przypadek należy do niewielkiego grona sytuacji, gdy warto zadbać, aby czynnik losowy miał istotny wpływ na zwycięstwo. Równowagę można osiągnąć na różne sposoby. Najprostszym jest całkowita symetria, która będzie widoczna zapewne również na planszy. Wszystkich graczy obowiązują te same zasady, maj

Zagadnienia związane z grami można wyprowadzić daleko poza obszary tradycyjnie związane z rozrywką. W wielu grach o zwycięstwie decyduje liczba zebranych punktów, choć w rzeczywistości stosuje się też bardziej złożone warunki zwycięstwa. W latach 80. XX w. managerowie supermarketów zadali sobie pytanie: Co by było gdyby stworzyć grę, w której zamiast rzutu kostką, czy talii kart, o możliwych akcjach i wynikach będzie decydować wielkość lub zawartość zakupów? Skutki tego pytania możemy obserwować dziś w wielu sklepach. Wiele z nich ma własne programy lojalnościowe. Jak zaznaczyłem w tytule - są to bardzo długie gry. Pełna rozgrywka potrafi trwać latami - w zasadzie to jest jej główny cel. Rzadko kiedy chodzi o wyłonienie najlepszego klienta w krótkim czasie, bardziej o to by klienci-gracze jak najdłużej chcieli uczestniczyć w rozgrywce. Dlatego ostateczny ranking mało kogo obchodzi, więcej emocji budzą drobne nagrody, które można zdobyć w trakcie gry. Z punktu widzenia organizatora