Przygotowanie kart do quizu

Quiz jest typowym elementem większości kart edukacyjnych. Wynika to z faktu, że w quizie nie ma miejsca na swobodną interpretacje poprawności odpowiedzi, której dokonują zwykle rywalizujący o tę samą nagrodę inni gracze. Po prostu wiadomo – odpowiedź „C” jest poprawna i koniec gadania. Dodatkowo początkującym daje jakąkolwiek szansę na trafienie w poprawną odpowiedź – przecież gra musi się toczyć. Forma quizu jako metoda uczenia ma też swoje wady, ale przecież gra edukacyjna nie jest jedynym sposobem nauczania i rozsądny nauczyciel w inny sposób przekaże resztę. Jedną z możliwości jest dołączanie książeczki z komentarzami do odpowiedzi.

W jednym z wcześniejszych artykułów opisywałem proces tworzenia kart w ogólności, dlatego dziś ograniczę się do przygotowania arkusza z pytaniami.

Zaczniemy od wypisania koniecznych kolumn:

• Treść pytania
• Odpowiedź poprawna
• Kilka kolumn z odpowiedziami fałszywymi

Do tego mogą dojść takie elementy jak:

• Numer pytania
• Komentarz (uzasadnienie dlaczego ta, a nie inna odpowiedź jest poprawna)
• Kategoria

Spodziewam się, że chcielibyśmy, by kolejność odpowiedzi na karcie do gry była losowa – najistotniejsze, żeby pozycja poprawnej się zmieniała. Odpowiedzi fałszywe raczej już są wpisane losowo, dlatego ograniczymy się do losowania pozycji poprawnej odpowiedzi.

Dla większej jasności, elementy formuł, które mogą się zmieniać w zależności od przypadku, będą pogrubione.

Aby wylosować pozycję poprawnej odpowiedzi w kolejnej kolumnie wprowadzamy formułę:

=LOS.ZAKR(1;4)

W moim przykładzie mamy 4 odpowiedzi, dlatego prosimy o wylosowanie liczby od 1 do 4. Jeśli w twoim quizie jest inna liczba odpowiedzi – wstaw tam tę liczbę w miejsce 4.

Możemy zechcieć mieć kod literowy poprawnej odpowiedzi. Do tego możemy wykorzystać formułę:

=ZNAK(64+G2)

G2 to adres komórki zawierającej pozycję poprawnej odpowiedzi. Kolumna może się zmienić jeśli będziesz miał inną liczbę pytań lub opcjonalnych elementów. 64 wynika z pozycji dużych liter w tabeli kodów znaków – są one w kolejności alfabetycznej od pozycji 65, więc 64+1=A, 64+2=B itd.

Gdy już mamy wybraną pozycję dla poprawnej odpowiedzi w kolejnych kolumnach wprowadzamy następującą formułę:

=ADR.POŚR(ADRES(WIERSZ();3+JEŻELI(KOLUMNA()-8=$G2;0;KOLUMNA()-8-MAKS(0;ZNAK.LICZBY(KOLUMNA()-8-$G2)))))

Wygląda ona na nieco zagmatwaną. Dla mniej ciekawych działaniem formuły wystarczające będzie stwierdzenie, że 3 to numer kolumny z poprawną odpowiedzią (odpowiadający kolumnie C); 8 to liczba kolumn poprzedzających kolumnę z pierwszą wypisaną odpowiedzią (w przykładzie jest to kolumna I, która jest dziewiąta, zatem poprzedza ją 8 kolumn); $G2 to adres komórki zawierającej pozycję poprawnej odpowiedzi. Formuła będzie działać, gdy odpowiedzi będą podane w kolejności [Poprawna][Fałszywa1][Fałszywa2]…[FałszywaN].

Bardziej wytrwali teraz mogą dowiedzieć się co robią poszczególne elementy tej formuły:

Funkcja =ADR.POŚR(A1) wyświetla zawartość komórki o podanym adresie.

Funkcja =ADRES(x;y) wyświetla adres komórki z x wiersza i y kolumny.

Funkcje =WIERSZ() i =KOLUMNA() wyświetlają odpowiednio numer wiersza i numer kolumny, w których znajduje się komórka, z której wywołano te funkcje.

Funkcja =JEŻELI(warunek;spełniony;niespełniony) w zależności od spełnienia warunku wyświetla jedną z 2 podanych wartości.

Funkcja =MAKS(a;b;c) wyświetla największą z podanych liczb.

Funkcja =ZNAK.LICZBY(a) wyświetla 1, kiedy a>0, -1 kiedy a<0 i 0 w pozostałych przypadkach.

Cała formuła ustala z której kolumny wziąć odpowiedź. Najistotniejszy jej fragment:

3+JEŻELI(KOLUMNA()-8=$G2;0;KOLUMNA()-8-MAKS(0;ZNAK.LICZBY(KOLUMNA()-8-$G2)))

Od 3 kolumny mamy odpowiedzi, a pierwsza z nich jest poprawna, więc jeśli w aktualnej kolumnie ma być poprawna odpowiedź, nie musimy nic zmieniać – dodajemy 0; w pozostałych przypadkach musimy przesunąć się o pewną wartość, tak aby za pierwszym razem wziąć 1. fałszywą odpowiedź, za drugim 2. itd. za to odpowiada część KOLUMNA()-8 jednak jeśli padła już poprawna odpowiedź musimy się cofnąć o 1, za co odpowiada fragment -MAKS(0;ZNAK.LICZBY(KOLUMNA()-8-$G2))

Wierzę, że również ten artykuł będzie pomocny przynajmniej części moich czytelników. Zbiorcze przygotowanie danych na potrzeby kart do gry nie jest jedynym możliwym zastosowaniem arkuszy przy tworzeniu gier planszowych i karcianych, o czym będzie można się przekonać w innych moich artykułach. Zapraszam ponownie.