Przejdź do głównej zawartości

Doomio – owoc szpiegostwa przemysłowego

Tydzień temu na mojej Facebookowej stronie pojawiła się zagadka. W moim zamyśle jest to alternatywne przedstawienie tradycyjnej gry Domino, a także prototyp mojej nowej gry. Z chęcią poczytam też inne koncepcje czytelników na temat reguły, która rządzi ustawieniem obiektów na tamtym obrazku. Inna reguła też może pasować. Przykładowo, gdy widzę ciąg liczb 2;4 to mogę pomyśleć, że:
  • jest to ciąg kolejnych liczb parzystych
  • kolejny element jest podwojeniem poprzedniego
  • kolejny element jest kwadratem poprzedniego
  • kolejny element jest dany wzorem
Każde wnioskowanie da się obronić, ale kolejne elementy ciągu będą się różnić. Będą to odpowiednio:
  • 6; 8; 10; 12; 14; 16; 18; 20; 22 itd.
  • 8; 16; 32; 64; 128; 256; 512 itd.
  • 16; 256; 65 536; 4 294 967 296 itd.
  • 256; 3,231700607131100730071487668867e+616; dalej mi kalkulator nie chce liczyć – za duże liczby.
Nawet gdyby, któraś z reguł do zagadki podana przez fana nie była zgodna z tym co jest w niej pokazane, to i tak mogłaby stanowić inspirację do nowego wariantu gry.
Mechanika domina jest niezwykle prosta – ułożyć kostki koło siebie zgodnie z pewną zasadą – jaką? To zależy od wariantu, których jest kilkanaście albo więcej. W klasycznym wariancie chodzi o to, by z kości z 2 polami ułożyć „wężyk” tak, aby kości stykały się stronami, które mają taki sam symbol.
Już na tym poziomie można zaproponować modyfikację. Zamiast całego zestawu kości z różnymi parami symboli, można użyć zwykłych 4 kostek – najwygodniej sześciennych – do gry.
Układając wężyka, możemy kolejne kości dołączać tylko do jednego z 2 końców, więc musimy pamiętać tylko te 2 wartości – do tego wykorzystamy 2 kostki. Rzut dwiema pozostałymi losuje nam kostkę, którą możemy dołożyć. Po dołożeniu wyciągamy 2 środkowe kostki i można rzucać dalej ;)
Przykład:
Wężyk: [2][5]
Losujemy: [3][2]
Dostawiamy: [3][2][2][5]
Nowy wężyk: [3][5]

Bogactwo wariantów gry można uzyskać dzięki różnorodności punktacji.
Wadą tej modyfikacji jest duża losowość, ale jeśli będzie na zastosowana jako element mechaniki większej gry, to losowość może być odpowiednio stłumiona (albo podkręcona, ale raczej nie będzie to zbyt często konieczne) innymi mechanizmami.
W innych grach wykorzystujących mechanikę domina również nie zawsze jest zachowana forma kości, ale nie zawsze jest też budowany z nich „wężyk”. Zawsze jednak szuka się w nich dopasowanego elementu i dostawia się gdzieś. W Makao, grach karcianych na nim bazujących i w systemie gier Dobble „wężyk” został zastąpiony stosem kart, w Carcassonne korzystając z zmodyfikowanej mechaniki domina tworzymy mapę całego świata gry.
Warto zatem przy tworzeniu własnych gier popatrzeć na to co inni stworzyli – skoro niektórzy bazując na idei zawartej w starożytnej grze stworzyli prawdziwe hiciory.
O innych źródłach inspiracji pisałem już tutaj

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Jak obejść problemy z testowaniem gier

W poprzednim artykule pisałem o zagadnieniu balansowania planszówek i karcianek. Jednym z problemów z jakimi można się spotkać jest duża liczba możliwych scenariuszy gry w pojedynczym zestawie zasad. Do tego dochodzi zagwozdka wynikająca niewiele mniejszej liczby wariantów reguł gry. Jeśli planujemy turę gry składającą się z 2 etapów, to możliwe są 2 sposoby ich ułożenia, jeśli etapów jest już 5, to można je ułożyć na 120 sposobów. Do tego każdy etap można doprecyzować na kilka sposobów. Oczywistym jest, że dla gry mającej np. milion możliwych wariantów zasad nie będziemy testować ich wszystkich nawet jeśli planujemy szybką rozgrywkę do 5 minut. Test składa się z następujących faz: Określenie założeń odnośnie trudności gry i czasu rozgrywki Wybór 1. wariantu zasad – kierujemy się raczej intuicją, prawdopodobnie będą to dobre zasady, ale niestety nie najlepsze Zagranie kilku partii z wybranym wariantem zasad Ocena zestawu zasad Jeśli konieczne – propozycja p

Co zrobić by stworzyć grę na której zarobisz miliony?

Aby stworzyć dobrą grę musimy dotrzeć do gracza jeszcze zanim zaczniemy projektować grę. Dlaczego? Każdy oczekuje od gry czegoś innego, ale to nie znaczy, że każda gra znajdzie swoich amatorów. Nie słyszałem nigdy o fanach gier nudnych. Jeśli chcemy zarobić na grze miliony powinniśmy wybrać taką grupę graczy, która nam chętnie te miliony da i stworzyć grę specjalnie dla nich. Etapy przygotowania się do stworzenia gry są następujące: Wywiad środowiskowy Analiza zebranych danych Wybór rozwiązań dla najbardziej pożądanej gry  Wywiad środowiskowy Pierwszy z etapów ma na celu zgromadzenie jak największej ilości danych o graczach. Można go zrealizować poprzez poproszenie członków for dyskusyjnych i grup tematycznych na portalach społecznościowych o wypełnienie ankiety. W ankiecie zawarte są pytania dotyczące wszystkiego co może interesować twórcę gier: ulubionej tematyki ulubionego stylu estetycznego pożądanych wartości parametrów opisujących grę: np. czas pojedynczej rozgrywki