Przejdź do głównej zawartości

Doświadczenie Brydża a poskramiane losowości

Niesamowite jest, to jak z gry o dużej losowości zrobiono grę turniejową, w której liczą się przede wszystkim umiejętności graczy, a to wszystko dzięki przemyślanym zasadom turniejowym i systemom punktacji.
Nie ingerując w sam mechanizm rozgrywki, nie usunięto niedogodności, że rozdanie może faworyzować jedną z grających par. Zamiast tego stwierdzono, że to samo rozdanie będzie przechodzić między kolejnymi parami, a wyniki z każdej rozgrywki będą ustalane na podstawie osiągnięć innych par grających dane rozdanie na tej samej pozycji.
Warunkiem ułatwiającym zastosowanie takie rozwiązania, jest mechanika ułatwiająca odtworzenie stanu początkowego. W brydżu proponuje się specyficzny system odkładania rozegranych kart, dzięki czemu, że nie tylko wiadomo kto miał daną kartę, ale też można odtworzyć cały przebieg gry.
Dla łatwego przenoszenia wariantów rozgrywki źródłem losowości zamiast np. kości powinna być zmienność tasowania kart. Najlepiej, żeby karty nie musiały być wymieniane, czy przenoszone między stosami, poza sytuacją: stos A nieodkryte => Stos A odkryte.
Zakaz wymieniania kart nie dotyczy, tych kart, których przydział dla graczy jest zdeterminowany zasadami, a nie losowy. To pozwala na np. zachowanie handlu w grach ekonomicznych, nawet jeśli początkowy przydział zasobów jest losowy.
W proponowanym przeze mnie rozwiązaniu pojawi się dodatkowa plansza - nazwijmy ją Targiem - i dodatkowe karty sprzedażowe.
Każdy gracz ma zarezerwowane dla siebie pola na Targu i odpowiadające mu karty sprzedażowe. Gdy chce sprzedać innemu graczowi swój zasób, to przekazuje mu kartę sprzedażową wskazującą na odpowiednie pole na Targu, gdzie leży (albo dopiero jest kładziona, co jest możliwe przy pierwszych transakcjach) karta reprezentująca zasób.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Jak obejść problemy z testowaniem gier

W poprzednim artykule pisałem o zagadnieniu balansowania planszówek i karcianek. Jednym z problemów z jakimi można się spotkać jest duża liczba możliwych scenariuszy gry w pojedynczym zestawie zasad. Do tego dochodzi zagwozdka wynikająca niewiele mniejszej liczby wariantów reguł gry. Jeśli planujemy turę gry składającą się z 2 etapów, to możliwe są 2 sposoby ich ułożenia, jeśli etapów jest już 5, to można je ułożyć na 120 sposobów. Do tego każdy etap można doprecyzować na kilka sposobów. Oczywistym jest, że dla gry mającej np. milion możliwych wariantów zasad nie będziemy testować ich wszystkich nawet jeśli planujemy szybką rozgrywkę do 5 minut. Test składa się z następujących faz: Określenie założeń odnośnie trudności gry i czasu rozgrywki Wybór 1. wariantu zasad – kierujemy się raczej intuicją, prawdopodobnie będą to dobre zasady, ale niestety nie najlepsze Zagranie kilku partii z wybranym wariantem zasad Ocena zestawu zasad Jeśli konieczne – propozycja p

Doomio – owoc szpiegostwa przemysłowego

Tydzień temu na mojej Facebookowej stronie pojawiła się zagadka. W moim zamyśle jest to alternatywne przedstawienie tradycyjnej gry Domino, a także prototyp mojej nowej gry. Z chęcią poczytam też inne koncepcje czytelników na temat reguły, która rządzi ustawieniem obiektów na tamtym obrazku. Inna reguła też może pasować. Przykładowo, gdy widzę ciąg liczb 2;4 to mogę pomyśleć, że: jest to ciąg kolejnych liczb parzystych kolejny element jest podwojeniem poprzedniego kolejny element jest kwadratem poprzedniego kolejny element jest dany wzorem Każde wnioskowanie da się obronić, ale kolejne elementy ciągu będą się różnić. Będą to odpowiednio: 6; 8; 10; 12; 14; 16; 18; 20; 22 itd. 8; 16; 32; 64; 128; 256; 512 itd. 16; 256; 65 536; 4 294 967 296 itd. 256; 3,231700607131100730071487668867e+616; dalej mi kalkulator nie chce liczyć – za duże liczby. Nawet gdyby, któraś z reguł do zagadki podana przez fana nie była zgodna z tym co jest w niej pok

Co zrobić by stworzyć grę na której zarobisz miliony?

Aby stworzyć dobrą grę musimy dotrzeć do gracza jeszcze zanim zaczniemy projektować grę. Dlaczego? Każdy oczekuje od gry czegoś innego, ale to nie znaczy, że każda gra znajdzie swoich amatorów. Nie słyszałem nigdy o fanach gier nudnych. Jeśli chcemy zarobić na grze miliony powinniśmy wybrać taką grupę graczy, która nam chętnie te miliony da i stworzyć grę specjalnie dla nich. Etapy przygotowania się do stworzenia gry są następujące: Wywiad środowiskowy Analiza zebranych danych Wybór rozwiązań dla najbardziej pożądanej gry  Wywiad środowiskowy Pierwszy z etapów ma na celu zgromadzenie jak największej ilości danych o graczach. Można go zrealizować poprzez poproszenie członków for dyskusyjnych i grup tematycznych na portalach społecznościowych o wypełnienie ankiety. W ankiecie zawarte są pytania dotyczące wszystkiego co może interesować twórcę gier: ulubionej tematyki ulubionego stylu estetycznego pożądanych wartości parametrów opisujących grę: np. czas pojedynczej rozgrywki